آموزش، یادگیری و توسعه منابع انسانی در ورزش
محمد جواد ضیااسطلخ زیر؛ رحیم رمضانی نژاد؛ حمیدرضا گوهر رستمی
چکیده
هدف این تحقیق بررسی محیط توسعه استعداد در فوتبال بر اساس مدل ATDE است. این تحقیق، از نظر نوع، توصیفی _ پیمایشی؛ از نظر روش، میدانی و از نظر هدف، کاربردی بود. جامعه آماری تحقیق، کلیه صاحبنظران لیگ دسته یک فوتبال، لیگهای استانی و تیمهای پایه (با حداقل 5 سال سابقه) و روش نمونهگیری از نوع غیر تصادفی و هدفمند بود. نمونه آماری بر مبنای قاعده ...
بیشتر
هدف این تحقیق بررسی محیط توسعه استعداد در فوتبال بر اساس مدل ATDE است. این تحقیق، از نظر نوع، توصیفی _ پیمایشی؛ از نظر روش، میدانی و از نظر هدف، کاربردی بود. جامعه آماری تحقیق، کلیه صاحبنظران لیگ دسته یک فوتبال، لیگهای استانی و تیمهای پایه (با حداقل 5 سال سابقه) و روش نمونهگیری از نوع غیر تصادفی و هدفمند بود. نمونه آماری بر مبنای قاعده اول بارکلای و همکاران (1996) به تعداد 10 برابر شاخصهای بُعد خانواده که دارای بیشترین شاخص در میان ابعاد مدل اندازهگیری بود، معادل حداقل 100 نفر تعیین شد. ابزار تحقیق با استفاده از ابعاد اصلی مدل هنریکسن و همکاران (2010) و گوهررستمی و همکاران (2017) و گویههای آن با استفاده از مطالعه کتابخانهای و میدانی طبق طیف پنج ارزشی لیکرت تنظیم شد؛ همچنین روایی سازه بهوسیله تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، روایی صوری توسط 16 صاحبنظر و پایایی پرسشنامه نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ با مقدار 0/75تأیید شد.نتایج نشان داد در بین عوامل مؤثر بر محیط توسعه استعدادهای رشته فوتبال عامل رشد استعداد (3/78)، بروز استعداد (3/57) و حمایت از استعداد (3/34) بیشترین اولویت را داشتند. همچنین نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد در عامل رشد استعداد، مربیان (0/94)؛ در عامل بروز استعداد، خانواده (0/91) و در عامل حمایت از استعداد، کارشناسان (0/92) بیشترین تأثیر را در تبیین توسعه استعدادهای فوتبال داشتند.بر اساس یافتهها، باشگاه باید جهت فراهمسازی بسترهای موردنیاز برای توسعه استعدادهای فوتبال، تمرکز بیشتری روی عامل رشد استعداد (مرحله دوم فرایند استعدادیابی) نسبت به دو عامل دیگر داشته باشد.
رحیم رمضانی نژاد؛ مهرعلی همتی نژاد؛ محمد حسن قلی زاده؛ محمد رحیم رمضانیان؛ میثاق حسینی کشتان
چکیده
چکیده: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تغییرات مربیگری بر عملکرد باشگاههای فوتبال لیگ برتر ایران بود. روششناسی: جامعۀ آماری پژوهش، تمامی باشگاههای 12 دوره لیگ برتر فوتبال ایران (1380 تا 1392) بودند و نمونه آماری نیز شامل باشگاههایی میشد که بیش از 3 فصل در لیگ برتر حضور داشتند. دادههای پژوهش از بایگانی سازمان لیگ برتر و باشگاه ...
بیشتر
چکیده: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تغییرات مربیگری بر عملکرد باشگاههای فوتبال لیگ برتر ایران بود. روششناسی: جامعۀ آماری پژوهش، تمامی باشگاههای 12 دوره لیگ برتر فوتبال ایران (1380 تا 1392) بودند و نمونه آماری نیز شامل باشگاههایی میشد که بیش از 3 فصل در لیگ برتر حضور داشتند. دادههای پژوهش از بایگانی سازمان لیگ برتر و باشگاه فولاد مبارکه سپاهان استخراج و بهبود یا تنزل رتبه باشگاههای فوتبال در هر فصل نسبت به فصل گذشته بر اساس تغییر یا عدم تغییر سرمربی باشگاهها بررسی شدند. از آزمونهای تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه با آزمون تعقیبی گابریل و آزمون t مستقل برای تحلیل دادهها در سطح معنیداری کمتر از 05/0 استفاده گردید. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که ثبات مربیگری تاثیر معنیداری بر بهبود عملکرد و تغییرات پیاپی سرمربیان باشگاه نیز تأثیر معنیداری بر کاهش عملکرد باشگاه داشت. همچنین نتایج نشان داد تغییر سرمربی سبب 48/1 کاهش رتبه در جدول ردهبندی لیگ برتر و ثبات سرمربی سبب 19/1 رتبه بهبود در ردهبندی تیم شد. نتیجهگیری: به طور کلی، تحلیل یافتههای پژوهش از این فرضیه حمایت کرد که ثبات مربیگری با ایجاد زمان کافی برای سرمربیان جهت جذب بازیکنان مورد نظر و پیاده کردن تاکتیکها و فلسفۀ کاری خود، در نهایت سبب بهبود عملکرد باشگاه خواهد شد.
سیدجلیل میریوسفی؛ رحیم رمضانی نژاد؛ محمدمهدی رحمتی
چکیده
هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش توسعه فرهنگ اجتماعی درتوسعه فرهنگی ورزش درقهرمانی بود. روش شناسی: روش این پژوهش از نوع ترکیبی بود. ابتداپرسش نامۀ محقق ساخته 14گویه ای براساس منابع موجود با مقیاس لیکرت پنج گزینهای تنظیم پس از تأیید روایی محتوایی، پایایی آن با روش آلفای کرونباخ (84/0α=) تایید گردید. سپس با روش نمونه گیری هدفمند، تعداد143 ...
بیشتر
هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش توسعه فرهنگ اجتماعی درتوسعه فرهنگی ورزش درقهرمانی بود. روش شناسی: روش این پژوهش از نوع ترکیبی بود. ابتداپرسش نامۀ محقق ساخته 14گویه ای براساس منابع موجود با مقیاس لیکرت پنج گزینهای تنظیم پس از تأیید روایی محتوایی، پایایی آن با روش آلفای کرونباخ (84/0α=) تایید گردید. سپس با روش نمونه گیری هدفمند، تعداد143 کارشناس وپژوهشگر حوزه فرهنگ و ورزش به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. از تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متعامد جهت تعیین عامل ها و نیز تحلیل عاملی تأییدی جهت تعیین اثر هر گویه و عامل بر توسعه فرهنگی درورزش قهرمانی استفاده شد. یافته ها:نتایج نشان داد که پنج ملاک مرتبط با توسعه فرهنگ اجتماعی به ترتیب اهمیت شامل نشاط اجتماعی، مسئولیت پذیری اجتماعی، سرمایه اجتماعی ،کنترل اجتماعی و میراث اجتماعی هستند. ضمناً گویه های، تامین امنیت رویدادهای ورزشی ، پایبندی دینی، رعایت هنجارهای اجتماعی درورزش ، نظارت و اجرای یکسان قوانین ومقررات درسازمان های ورزشی و پاسداشت پیشکسوتان وبزرگان ورزش به ترتیب درملاک های نشاط اجتماعی، مسئولیت پذیری اجتماعی، سرمایه اجتماعی ،کنترل اجتماعی و میراث اجتماعی در اولویت قرار داشتند. نتیجه گیری: آگاهی، اعتماد متقابل، تعهد، همبستگی اجتماعی، رفاه، امنیت و احساس امنیت، نشاط وشادابی، سلامت روانی وغیره ازمولفه های توسعه هرجامعه تحت عنوان توسعه فرهنگ اجتماعی هستندکه خود می تواند موجب توسعه فرهنگی درورزش قهرمانی شود.