رسول فرجی؛ مهرعلی همتی نژاد؛ سپیده شبانی
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش و اهمیت منابع انسانی در تأمین امنیت استادیومهای فوتبال بود. روششناسی: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی بوده و از رویکردهای کیفی و کمی برای جمعآوری دادهها و دستیابی به اهداف استفاده شده است. در بخش کیفی مصاحبههای نیمهساختاریافتهای با دوازده نفر متخصص انجام شد که به صورت هدفمند انتخاب شده بودند. ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش و اهمیت منابع انسانی در تأمین امنیت استادیومهای فوتبال بود. روششناسی: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی بوده و از رویکردهای کیفی و کمی برای جمعآوری دادهها و دستیابی به اهداف استفاده شده است. در بخش کیفی مصاحبههای نیمهساختاریافتهای با دوازده نفر متخصص انجام شد که به صورت هدفمند انتخاب شده بودند. در این مرحله، پرسشنامهای 17 گویهای طراحی شد که در مرحله کمی، 144 نفر شرکتکننده (شامل افسران پلیس، متخصصان و سازماندهندگان مسابقات فوتبال، مدیران استادیوم) به صورت تصادفی به آن پاسخ دادند. از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، به ترتیب با استفاده از نرم افزارهای SPSS و لیزرل، برای تحلیل دادههای کمی و آزمون فرضیههای پژوهش استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد منابع انسانی (امنیتی و غیرامنیتی) یکی از عوامل مؤثر بر امنیت استادیومها است. آموزش کارکنان (05/0 P> و 45/13=t) و بررسی اعتبار و پیشینه آنها (05/0 P> و 78/10=t)، به ترتیب با بارهای عاملی 90/0 و 78/0، دو عامل فرعی مربوط به منابع انسانی هستند که در ارتقای امنیت استادیومها مؤثر میباشند. نتیجهگیری: منابع انسانی مشارکتکننده در برگزاری مسابقات فوتبال میبایست در طول عملیات مسابقه، نقش و مسئولیت خود در تأمین امینت استادیوم را درک نمایند. همچنین، منابع انسانی آموزشدیده و تأیید صلاحیتشده میتواند تأمین محیطی امن و ایمن برای تماشاگران، ورزشکاران و مسئولان حاضر در استادیوم را تضمین نماید.
رحیم رمضانی نژاد؛ مهرعلی همتی نژاد؛ محمد حسن قلی زاده؛ محمد رحیم رمضانیان؛ میثاق حسینی کشتان
چکیده
چکیده: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تغییرات مربیگری بر عملکرد باشگاههای فوتبال لیگ برتر ایران بود. روششناسی: جامعۀ آماری پژوهش، تمامی باشگاههای 12 دوره لیگ برتر فوتبال ایران (1380 تا 1392) بودند و نمونه آماری نیز شامل باشگاههایی میشد که بیش از 3 فصل در لیگ برتر حضور داشتند. دادههای پژوهش از بایگانی سازمان لیگ برتر و باشگاه ...
بیشتر
چکیده: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تغییرات مربیگری بر عملکرد باشگاههای فوتبال لیگ برتر ایران بود. روششناسی: جامعۀ آماری پژوهش، تمامی باشگاههای 12 دوره لیگ برتر فوتبال ایران (1380 تا 1392) بودند و نمونه آماری نیز شامل باشگاههایی میشد که بیش از 3 فصل در لیگ برتر حضور داشتند. دادههای پژوهش از بایگانی سازمان لیگ برتر و باشگاه فولاد مبارکه سپاهان استخراج و بهبود یا تنزل رتبه باشگاههای فوتبال در هر فصل نسبت به فصل گذشته بر اساس تغییر یا عدم تغییر سرمربی باشگاهها بررسی شدند. از آزمونهای تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه با آزمون تعقیبی گابریل و آزمون t مستقل برای تحلیل دادهها در سطح معنیداری کمتر از 05/0 استفاده گردید. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که ثبات مربیگری تاثیر معنیداری بر بهبود عملکرد و تغییرات پیاپی سرمربیان باشگاه نیز تأثیر معنیداری بر کاهش عملکرد باشگاه داشت. همچنین نتایج نشان داد تغییر سرمربی سبب 48/1 کاهش رتبه در جدول ردهبندی لیگ برتر و ثبات سرمربی سبب 19/1 رتبه بهبود در ردهبندی تیم شد. نتیجهگیری: به طور کلی، تحلیل یافتههای پژوهش از این فرضیه حمایت کرد که ثبات مربیگری با ایجاد زمان کافی برای سرمربیان جهت جذب بازیکنان مورد نظر و پیاده کردن تاکتیکها و فلسفۀ کاری خود، در نهایت سبب بهبود عملکرد باشگاه خواهد شد.