مدیریت استعداد و رهبری در منابع انسانی در ورزش
ابراهیم قربانی؛ جواد شهلائی باقری؛ سارا کشکر؛ غلامرضا شعبانی بهار
چکیده
هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل أثرگذار بر مدیریت استعداد فوتبال ایران بود. روش پژوهش کیفی و از نوع زمینه‌یابی (گرندد تئوری) بود. گردآوری داده‌ها با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای و همچنین مصاحبه عمیق و نیمه‌ساختارمند با خبرگان انجام پذیرفت. مشارکت کنندگان پژوهش را کلیه صاحب‌نظران مدیریت استعداد فوتبال در سه حوزه علمی، مدیریتی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل أثرگذار بر مدیریت استعداد فوتبال ایران بود. روش پژوهش کیفی و از نوع زمینه‌یابی (گرندد تئوری) بود. گردآوری داده‌ها با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای و همچنین مصاحبه عمیق و نیمه‌ساختارمند با خبرگان انجام پذیرفت. مشارکت کنندگان پژوهش را کلیه صاحب‌نظران مدیریت استعداد فوتبال در سه حوزه علمی، مدیریتی و اجرائی تشکیل-دادند که به موضوع پژوهش اشرافیت کامل داشتند و روش نمونه‌گیری هدفمند بود. مصاحبه با خبرگان تا رسیدن به إشباع نظری ادامه‌یافت (21 مصاحبه با 19 نفر). یافته‌های پژوهش از طریق فرآیند کدگذاری در سه مرحله‌ی باز، محوری و گزینشی مورد تحلیل قرارگرفتند. یافته‌ها: در مجموع 46 عامل أثرگذار علّی در قالب چهار مقوله‌ی فرعی (مؤلفه) و در دو مقوله‌ی کلی (مفهوم)، نیروی انسانی متخصّص و عوامل مدیریتی-تسهیلاتی شناسائی‌شدند. همچنین 52 عامل أثرگذار زمینه‌ای در قالب هفت مقوله‌ی فرعی (مؤلفه) و در سه مقوله‌ی کلی (مفهوم)، عوامل علمی-پژوهشی، عوامل محیطی و عوامل زمینه‌ای فردی قرارگرفتند. در نهایت در گروه عوامل مداخله‌گر در مجموع 24 عامل أثرگذار در قالب 4 مقوله‌ی مداخله‌گر (فرآیند، علّی، زمینه‌ای و راهبردها) دسته‌بندی‌شدند. نتیجه‌گیری: ایجاد بسترهای لازم بخصوص تقویت حوزه علمی و پژوهشی و مفهوم‌سازی دقیق استعداد و مدیریت استعداد، توجه به سایر ویژگی‌های مؤثر فردی بخصوص ارزش‌های اختصاصی، شخصیت اخلاقی و سبک زندگی، آماده‌نمودن شرایط مناسب در محیط فرهنگی، سیاسی، قانونی، اقتصادی، ایجاد ساختارهای مناسب و تدوین و اجرای برنامه استراتژیک، تأمین مالی و تسهیلاتی و به‌خصوص سرمایه‌گذاری روی مربیان و مدیران در کنار کنترل عوامل مداخله‌گر، برای مدیریت استعداد فوتبال ایران، مؤثر و ضروری می‌باشند.
