آینده پژوهی در منابع انسانی در ورزش
نسرین عزیزیان کهن؛ محمد زارع آبندانسری
چکیده
هدف: فدراسیونهای ورزشی مختلف میتوانند با استفاده از روابط مطلوب با فدراسیونهای ورزشی کشورهای دیگر در جهت رشد و توسعه منابع انسانی سازمان خود تلاش کنند؛ بنابراین هدف پژوهشحاضر، طراحی مدل عوامل اثرگذار بر توسعه ارتباطات فدراسیونهای ورزشی ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس بود.
روششناسی: پژوهشحاضر بهشیوه آمیخته ...
بیشتر
هدف: فدراسیونهای ورزشی مختلف میتوانند با استفاده از روابط مطلوب با فدراسیونهای ورزشی کشورهای دیگر در جهت رشد و توسعه منابع انسانی سازمان خود تلاش کنند؛ بنابراین هدف پژوهشحاضر، طراحی مدل عوامل اثرگذار بر توسعه ارتباطات فدراسیونهای ورزشی ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس بود.
روششناسی: پژوهشحاضر بهشیوه آمیخته کیفی و کمی انجام شد. در بخش کیفی از رویکرد پدیدارشناسی و در بخش کمی از رویکرد توصیفی پیمایشی استفاده شد. جامعه پژوهش بخش کیفی شامل، خبرگان مرتبط با موضوع مورد مطالعه پژوهش بودند که با 21 نفر از آنها مصاحبههای نیمهساختاریافته انجام گرفت. ابزار گردآوری دادهها در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از بخش کیفی بود که اعتبار محتوایی آن توسط تعدادی ازمتخصصان تایید شد و با توجه به نامحدود بودن جامعه آماری طبق جدول مورگان توسط 384 نفر از افراد مرتبط با موضوع تکمیل گردید. پایایی ابزار نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برآورد گردید. درنهایت از تحلیل عاملی تأییدی (مدل معادلات ساختاری) به‌منظور ارائه عوامل اثرگذار بر توسعه ارتباطات فدراسیونهای ورزشی ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس استفاده شد.
یافتهها: طبق اطلاعات حاصل از پژوهش، 71مضمون اولیه در قالب 11مضمون اصلی: محتوای رسانهای، هنجارهای رفتاری، توسعه زیرساختها، راهبرد مدیریتی، ابعاد سیاسی، ابعاد امنیتی، تعاملات ورزشی، همبستگی بینالملل، ارتباطات ورزشی، اعتبار ملی و تجربیات آموزشی، شناسایی گردید؛ همچنین براساس نتایج مقادیر بارهای عاملی می‌توان گفت که ابعاد امنیتی (952/0) بیشترین اثرگذاری و اعتبار ملی (394/0) کمترین اثرگذاری را بر توسعه ارتباطات فدراسیونهای ورزشی ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس دارند.
نتیجهگیری: به مدیران ارشد فدراسیونهای ورزشی کشور ایران پیشنهاد میشود، از مفاهیم شناساییشده در این پژوهش، در جهت بهبود روابط ورزشی با کشورهای دیگر استفاده کنند.
حسین عیدی؛ حبیب هنری؛ ولی ناصری
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه هوش هیجانی و تعهد سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی در کارکنان فدراسیونهای ورزشی منتخب بود. روششناسی: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری 220 نفر از کارکنان تمام وقت یازده فدراسیون منتخب پزشکی ورزشی، دو و میدانی، دوچرخه سواری، جودو، بسکتبال، شنا، کاراته، تیر و کمان، بولینگ، شطرنج ...
بیشتر
هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه هوش هیجانی و تعهد سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی در کارکنان فدراسیونهای ورزشی منتخب بود. روششناسی: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری 220 نفر از کارکنان تمام وقت یازده فدراسیون منتخب پزشکی ورزشی، دو و میدانی، دوچرخه سواری، جودو، بسکتبال، شنا، کاراته، تیر و کمان، بولینگ، شطرنج و تنیس روی میز بودند، که140 نفر بر اساس جدول مورگان و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری دادهها، پرسشنامۀ هوش هیجانی سیبریا شیرینگ (1998)، تعهد سازمانی مودای، استیرز و پورتر (1979) و پرسشنامۀ رفتار شهروندی سازمانی نتمیر و همکاران (1977) بود. از آزمونهای آمار توصیفی و استنباطی (کلموگروف- اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام) استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان فدراسیونهای ورزشی رابطه معناداری وجود داشت (001/0=P، 40/0 r = ). همچنین بین تعهد سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی ارتباط معناداری مشاهد شد (001/0P=، 46/0r =). نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که سابقۀ شغلی، سن، تعهد سازمانی و هوش هیجانی در مجموع 28 درصد واریانس رفتار شهروندی سازمانی را تبیین کردند. نتیجهگیری: نتیجه اینکه هوش هیجانی، تعهد سازمانی و برخی ویژگیهای فردی مانند سن و سابقۀ شغلی عاملهای مهمی در پیشبینی رفتارشهروندی سازمانی در کارکنان فدراسیونهای ورزشی هستند. پیشنهاد میشود مدیران فدراسیونها توجه ویژهای به عوامل روانشناختی برای افزایش کارایی فدراسیونها داشته باشند.
