Abstract

Summary
In this work, a concise and comprehensive summary of the English extended abstract is presented. It concisely describes the content, subject, objectives, scientific logic or method(s), and the most important findings and conclusions of the research work.
Introduction
The growth of sports participation institutions such as athletes, spectators, volunteers, coaches, media, and companies has led to the growth of sports as a new industry. Therefore, one of the basic prerequisites for the development of sports is the growth of the participation of different stakeholders, and in fact, the type of participation of stakeholders in the sports industry determines the extent of its development. In this regard, a research review showed that a comprehensive understanding of the factors that determine it, especially the emerging factors, had not yet been provided. The purpose of this work was to design and explain a framework for the conceptual analysis of stakeholder participation in the sports industry in Iran.
Methodology and Approach
The research methodology was a systematic qualitative one. The sources of data collection consisted of two sections: information resources (scientific resources) and human resources (experts) related to the research subject. The studied sources in both sections were estimated sufficiently based on the theoretical saturation and sampled purposefully (24 subjects and 108 copies). The research tool was a transcript of a library study and an exploratory interviewed framework. The validity of the tool was first controlled on the basis of the scientific and legal validity of the individuals and documents, and then from the viewpoint of the experts used to examine the content and formality of the content. In addition, the coefficient of agreement between the scribes was calculated. In order to analyze the findings, the conceptual coding-based framework analysis and design methods were used.
 
Results and Conclusions
187 identified components were categorized into 5 levels, 9 landscapes, and 31 dimensions that included the level of environment and ecosystem (national and international environment), level of role and actors (elements and guidance), level of support and structure (processes and resources), level of engagement and participation (levels of sport and industry sectors), and level of outcomes and development (functions and sustainability). The general relationships between the variables in the model were plotted. Based on the framework, it can be said that development of the sports industry follows the principles of system management, and its key and strategic factors determine the strategic direction of development in the model so that the managers must base it on the planning, implementation, and evaluation.

Keywords

Main Subjects

اشنفلدر، مارک جی و مینگ، لی. (1390). اقتصاد ورزش. ترجمه محمد رضا کاظمی، جهانگیر یدالهی و مصیب پهلوانی، چاپ اول، زاهدان: انتشارات دانشگاه سیستان و بلوچستان.
افشاری، مصطفی. (1394). تحلیل علی اثرگذاری مدیریت فرانوگرا، اقتصاد مقاومتی و توسعه ورزش در توسعه اقتصادی صنعت ورزش ایران. رساله دکتری، دانشگاه ارومیه، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی.
آقایی شهری، ملیحه ‌سادات. (1393). تبیین و مدل‌سازی عوامل صنعت ورزش کشور. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، دانشگاه الزهرا، دانشکده تربیت­بدنی و علوم ورزشی.
بخشنده، حسین. (1396). تدوین و برآورد مدل رشد اقتصادی صنعت ورزش ایران. رساله دکتری تخصصی، پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی.
خیری، نیلوفر. (1397). طراحی مدل جذب سرمایه گذاری در صنعت ورزش استان گیلان. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، دانشگاه گیلان، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی.
رستم­زاده، پرویز؛ صادقی، حسین؛ عصاری، عباس و کاظم، یاوری. (1393). اثر سرمایه گذاری دولت در بخش ورزش بر رشد اقتصادی در ایران. پژوهش­های اقتصادی، 14(4)، 177-210.
رضایی، شمس الدین و صالحی­پور، مژگان. (1397). تحلیل عوامل مؤثر بر توسعة صنعت ورزش ایران با رویکرد داده‌بنیاد. مدیریت منابع انسانی در ورزش، 6(1)، 107-89.
رضوی، محمد حسین. (1397). طراحی نظام اشتغال فارغ‌التحصیلان تربیت­بدنی با رویکرد خصوصی­سازی. طرح پژوهشی، پژوهشگاه تربیت­بدنی و علوم ورزشی.
ریحانی، محمد. (1395). طراحی مدل مزیت رقابتی صنعت تولیدات ورزشی. رساله دکتری تخصصی، دانشگاه گیلان، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی.
‏زمانی‌مقدم، علی و فارسی، علی‌ اکبر. (۱۳۹۵). رابطه اقتصاد و ورزش. چاپ اول، بجنورد: گسترش علوم نوین.
شریفیان، اسماعیل؛ یوسفی زرندی، محمد حسین و قهرمان تبریزی، کوروش. (1395). موانع درون بخشی صنعت ورزش در رقابت با کالاهای ورزشی خارجی. پژوهش‌های کاربردی در مدیریت ورزشی، 5(17)، 73-82.
شجاعی، وحید. (1398). تحلیل عوامل مؤثر بر شکل‌گیری ثروت انسانی در گردشگری ورزشی ایران. مدیریت منابع انسانی در ورزش، 6(2)، 220-207.
طیبی، سید مهدی؛ باقری، قدرت ا...؛ زارعی متین، حسن و جندقی، غلامرضا. (1396). شناسایی مهم‌ترین ذی‌نفعان تیم‏های لیگ برتر فوتبال ایران. مطالعات مدیریت ورزشی، 9(45)، 17-34.
عبدالملکی، حسین. (1395). طراحی مدل رفتار مصرف کننده در صنعت ورزش کشور. رساله دکتری تخصصی، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی.
فخری، فرناز. (1396). طراحی مدل عوامل موثر بر سهم محصولات ورزشی در تجارت خارجی کشور. رساله دکتری تخصصی، دانشگاه مازندران، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی.
فرازیانی، فاتح. (1395). طراحی الگوی سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در ورزش ایران. رساله دکتری تخصصی، دانشگاه پیام نور استان تهران.
فرهمندمهر، عباس. (1396). طراحی الگوی اکوسیستم کارآفرینی در صنعت ورزش. رساله دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، دانشکده علوم انسانی.
کشاورز، لقمان؛ فراهانی، ابوالفضل و علیزاده گلریزی، ابوالفضل. (1396). تحلیل عوامل مؤثر بر رفتار ذی‌نفعان در تجاری‌سازی پژوهش­های ورزشی. مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش، 4(3)، 11-20.
گجراتی‏، دامودار. (1387). مبانی اقتصاد سنجی. ترجمه حمید ابریشمی، چاپ اول، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
گزارش راهبردی برنامه ششم توسعه وزارت ورزش. (1396). گزارش­های راهبردی وزارت ورزش و جوانان. گزارش دهم.
گنج خانلو، آرزو. (1396). تعیین موقعیت استراتژیک صنعت ورزش کشور مبتنی بر تحلیل IFE، EFE و ارائه استراتژی‌های بازاریابی توسعه. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، دانشگاه الزهرا، دانشکده تربیت­بدنی و علوم ورزشی.
گنج خانلو، جعفر. (1398). تحلیل اثرات سیاست‌های پولی و مالی بر صنعت ورزش ایران. رساله دکتری تخصصی، دانشگاه تبریز.
گوهر رستمی، حمید رضا؛ کوزه‌چیان، هاشم؛ امیری، مجتبی و هنری، حبیب. (1392). گونه‌شناسی ذی‌نفعان و مدیریت استراتژیک آنها در سیستم ورزش کشور. مطالعات مدیریت ورزشی، 19، 151-170.
محمدی، فروغ. (1397). طراحی مدل توانمند‌سازی راهبردی عملکرد صادراتی با رویکرد کلاس جهانی جهت توسعه اقتصادی صنعت ورزش ایران. رساله دکتری تخصصی، دانشگاه مازندران، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی.
نظری قنبری، میثم و صابونچی، رضا. (1393). تحلیل نقش آموزش و سرمایه انسانی در رقابت‌پذیری اقتصادی ورزش استان‌های غرب کشور. مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش، 1(2)، 93-97.
نظریان، علی. (1398). آسیب‌شناسی سیستم تولید تا مصرف کالاها و تجهیزات ورزشی ایرانی و ارائه چارچوب مدیریت راهبردی. رساله دکتری تخصصی، دانشگاه گیلان، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی..
Eschenfelder, M. J., & Li, M. (2007). Economics of sport. 2nd Ed. Fitness Information Technology (FiT) Publishing.
Gerbing, K. K., & Thiel, A. (2016). Handling of medical knowledge in sport: Athletes' medical opinions, information seeking behaviours and knowledge sources. European journal of sport science, 16(1), 141-148.
Lee Anthony, G. (2017). Factors that Influence Sporting Equipment Purchases. 1nd Ed. Sport Management Undergraduate, Fisher Digital Publications.
Nadvi, K., Lund‐Thomsen, P., Xue, H., & Khara, N. (2011). Playing against China: global value chains and labour standards in the international sports goods industry. Global Networks, 11(3), 334-354.
Nauright, J., & Ramfjord, J. (2010). Who owns England's game? American professional sporting influences and foreign ownership in the Premier League. Soccer & Society, 11(4), 428-441.
REN, H., & LI, C. (2011). Exploration and Construct the Value Chain of City Leisure Sports Industry in China [J]. Journal of Tianjin University of Sport, 1, 76-89.
Schulenkorf, N., & Siefken, K. (2019). Managing sport-for-development and healthy lifestyles: The sport-for-health model. Sport Management Review, 22(1), 96-107.
Serrano, R., Lacerda, D. P., Cassel, R. A., Rodrigues, L. H., & Soares, P. F. (2018). Systemic analysis of the soccer (football) value chain: Learning from the Brazilian context. Systemic Practice and Action Research, 31(3), 269-291.
Tian, M. (2016). Evaluation of influence factors on Asian sports industrial strength. International Journal of Simulation: Systems, Science and Technology, 17(39), 7.1-7.5. 
Torlakovic, A., Muftic, M., Radjo, I., Talovic, M., & Mahmutovic, I. (2014). Evolution of sports-medical team management in the program of posture correction in children. Materia socio-medica, 26(2), 104-108.
Ye, M., Huang, J., & Linyin, H. (2017). Research of influence factor model of sports industry cluster based on structural equation modeling. Agro Food Industry Hi-Tech, 28(3), 2720–2723.
Zaharia, N., & Kaburakis, A. (2016). Bridging the gap: US sport managers on barriers to industry–academia research collaboration. Journal of Sport Management, 30(3), 248-264.