سجاد غلامی ترکسلویه؛ بهرام یوسفی؛ شیرین زردشتیان
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر ارایه الگوی عوامل پیش بینی کننده خودسودمندی کاریابی در فارغ التحصیلان علوم ورزشی بود. روششناسی: روش پژوهش، توصیفی-همبستگی و از نظر هدف، کاربردی بود که بهشکل میدانی انجام شد و فارغ-التحصیلان علوم ورزشی جامعة آماری بود. نمونه 360نفر بودند که به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری، سهپرسشنامه ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر ارایه الگوی عوامل پیش بینی کننده خودسودمندی کاریابی در فارغ التحصیلان علوم ورزشی بود. روششناسی: روش پژوهش، توصیفی-همبستگی و از نظر هدف، کاربردی بود که بهشکل میدانی انجام شد و فارغ-التحصیلان علوم ورزشی جامعة آماری بود. نمونه 360نفر بودند که به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری، سهپرسشنامه 28سوالی عوامل درونی که شامل مولفه های عزتنفس چانگ و همکاران(2018)(پنج سوال)، تحملابهام هازن و همکاران(2012)(چهار سوال)، منبعکنترل کساوایف و همکاران(2017)(هفت سوال) و خودنمودگری هارت و همکارن(2017)(دوازده سوال)، پرسش نامه 12سوالی عوامل بیرونی جنیاواتی فوگل(1994) شامل چهار مولفه سیاستها و رویههای دولتی(سه سوال)، شرایط اقتصادی–اجتماعی(سه سوال)، مساعدتهای مالی(سه سوال)، مساعدتهای غیرمالی(سه سوال) و پرسشنامه 10 سوالی خودسودمندیکاریابی صالحی(1384) بود. مقیاس پرسشنامهها پنجارزشی لیکرت بود. جهت روایی ترجمه از روش روایی ترجمه پیشرو – پسرو استفاده شد. روایی صوری و محتوایی به تأیید شانزده تن از اساتید مدیریت ورزشی رسید. همچنین مقدار پایایی، روایی واگرا و همگرا پرسشنامه مطلوب برآورد شد. تحلیل نتایج به روش معادلات ساختاری با نرم افزار پیالاس و اسپیاساس انجام شد.یافته: نتایج نشان داد مقدار ضریب تعیین برای سازه خودسودمندیکاریابی 755/0 میباشد که مناسب بودن برازش مدل ساختاری را تأیید میکند. همچنین عوامل درونی با ضریب اثر 489/0 و عوامل بیرونی با ضریب اثر 417/0 بر روی خودسودمندیکاریابی فارغالتحصیلان رشته علوم ورزشی تأثیر دارد. نتیجهگیری: دستآورد این پژوهش برای متولیان ورزش کشور شامل ارائه اهم فاکتورهای حمایت اقتصادی و اجتماعی، ضرورت تدوین سیاستهای متناسب با ویژگیهای شخصیتی افراد در جهت اشتغال بیشتر فارغ التحصیلان رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی است.
علی احمدی؛ بهرام یوسفی؛ حسین عیدی؛ شیرین زردشتیان
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر برنامهریزی راهبردی بر اثربخشی سازمانی با نقش میانجی انعطافپذیری سازمانی با ارایه یک مدل در وزارت ورزش و جوانان و فدراسیونهای ورزشی انجام گرفت. روش شناسی: روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران ارشد، میانی و عملیاتی شاغل در وزارت ورزش ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر برنامهریزی راهبردی بر اثربخشی سازمانی با نقش میانجی انعطافپذیری سازمانی با ارایه یک مدل در وزارت ورزش و جوانان و فدراسیونهای ورزشی انجام گرفت. روش شناسی: روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران ارشد، میانی و عملیاتی شاغل در وزارت ورزش و جوانان و فدراسیونهای ورزشی در سال 1395 تشکیل دادند. با توجه به تعداد کم جامعه آماری، تعداد نمونه برابر با تعداد جامعه در نظر گرفته شد. تعداد 60 پرسشنامه توزیع گردید و در مجموع 46 پرسشنامه مورد سنجش قرار گرفت. از پرسشنامه اصلاح شده برنامهریزی راهبردی و انعطاف پذیری سازمانی یزدانپناه و سلطانی (1393) و پرسشنامه 20 سوالی اثربخشی سازمانی هسو (2002) استفاده شدکه پایایی آنها با روش آلفای کرونباخ تایید شد. تجزیه و تحلیل دادهها نیز با استفاده از نرمافزارهای spss نسخه 20 و pls نسخه 3 انجام شد. یافتهها: نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد برنامهریزی راهبردی بر انعطافپذیری سازمانی و انعطافپذیری سازمانی نیز بر اثربخشی سازمانی اثر مثبت و معنادار داشت و نقش واسطهای انعطافپذیری در ارتباط میان برنامهریزی راهبردی و اثربخشی تایید شد. همچنین از بین متغیرهای انعطافپذیری سازمانی، انعطافپذیری تکنولوژی و پژوهشی اثر معناداری بر اثربخشی سازمانی نداشتند. اما به ترتیب متغیرهای انعطافپذیری آموزشی، انعطافپذیری ساختاری و انعطافپذیری مالی بیشترین تاثیر را بر اثربخشی سازمانی داشتند. نتیجهگیری: توصیه می شود به منظور تقویت عوامل انعطافپذیری آموزشی، انعطافپذیری ساختاری و انعطافپذیری مالی در سازمانهای ورزشی بکار بست تا اثربخشی برنامههای راهبردی تقویت گردد.
