عاطفه ابطحی نیا؛ سمانه راستگو
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش بررسی ارتباط هوش سازمانی بر اثربخشی سازمانی با بررسی نقش میانجی یادگیری سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان خراسان جنوبی بود.روش شناسی: روش پژوهش حاضر توصیفی و طرح آن از نوع همبستگی است که به روش میدانی انجام گرفت. جامعۀ آماری این پژوهش شامل کلیۀ کارکنان ادارات ورزش و جوانان خراسان جنوبی می باشد (190 نفر) که از بین ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش بررسی ارتباط هوش سازمانی بر اثربخشی سازمانی با بررسی نقش میانجی یادگیری سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان خراسان جنوبی بود.روش شناسی: روش پژوهش حاضر توصیفی و طرح آن از نوع همبستگی است که به روش میدانی انجام گرفت. جامعۀ آماری این پژوهش شامل کلیۀ کارکنان ادارات ورزش و جوانان خراسان جنوبی می باشد (190 نفر) که از بین آن ها 123 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند.برای گردآوری داده ها پس از تأیید روایی و پایایی، از سه پرسشنامۀ هوش سازمانی کارل آلبرخت (2002)، اثربخشی سازمانی حمیدی (1382)ویادگیری سازمانی چیوا (2005) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSSوPLS استفاده گردید.یافته ها:نتایج نشان داد که هوش سازمانی بر یادگیری سازمانی تأثیرمستقیم و معناداری دارد، یادگیری سازمانی نیز بر اثربخشی سازمانی اثر مستقیم و معناداری دارد. همچنین ملاحظه گردید که هوش سازمانی بر اثربخشی سازمانی تأثیر مستقیم و معناداری دارد. در نهایت، نتایج بیانگر تأثیر غیرمستقیم ومعنادار هوش سازمانی بر اثربخشی سازمانی بواسطۀ یادگیری سازمانی بود.نتیجه گیری: یافته‌های پژوهش بیانگر،اهمیت نقش یادگیری سازمانی به عنوان یک واسطه در ارتقای اثربخشی سازمانی است؛ بنابراین، ضم ن تقویت متغیرهای هوش سازمانی و یادگیری سازمانی می توان اثربخشی و به دنبال آن توانایی ادارات ورزش وجوانان را درپاسخگویی به نیازهای ورزشی جامعه توسعه داد.بنابراین،هوش سازمانی از یک طرف به صورت مستقل باعث بهبوداثربخشی سازمانی و از طرف دیگر به واسطۀ یادگیری سازمانی باعث این امر می شود .
رسول نوروزی سید حسینی؛ رضا سپهوند؛ کیوان موسوی چشمه کبودی؛ فروغ فتاحی مسرور
چکیده
هدف: هدف از این تحقیق تعیین ارتباط مدیریت استعداد با توانمندسازی کارکنان و اثربخشی سازمانی ادارات ورزش و جوانان استان تهران بود. روش‌شناسی: این تحقیق با روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و به‌صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان تهران به تعداد 450 نفر بود که 180 نفر از آنها بر اساس فرمول نمونه‌گیری ...
بیشتر
هدف: هدف از این تحقیق تعیین ارتباط مدیریت استعداد با توانمندسازی کارکنان و اثربخشی سازمانی ادارات ورزش و جوانان استان تهران بود. روش‌شناسی: این تحقیق با روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و به‌صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان تهران به تعداد 450 نفر بود که 180 نفر از آنها بر اساس فرمول نمونه‌گیری کوکران بهعنوان نمونه انتخاب شدند. بهمنظور جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه مدیریت استعداد آرمسترانگ(2006)، پرسشنامه توانمندسازی اسپریتزر و همکاران(1997) و پرسشنامه اثربخشی سازمانی حمیدی(1382) استفاده شد. از آمار توصیفی و مدل یابی معادلات ساختاری با تأکید بر نرمافزار LISREL/8.2 برای تجزیهوتحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مدیریت استعداد با ضریب مسیر(85/0PC=) بر توانمندسازی کارکنان و با ضریب مسیر(39/0PC=) بر اثربخشی سازمانی اثر گذار است. همچنین توانمندسازی کارکنان با ضریب مسیر(69/0PC=) بر اثربخشی سازمانی اثر گذار است. نتیجه‌گیری: جذب و حفظ کارکنان همراستا باهدفهای سازمانی در ادارات ورزشی میتواند به توانمندی کارکنان کمک کرده و درنتیجه توانمندی کارکنان نیز اثربخشی سازمانی را افزایش خواهد داد.
علی احمدی؛ بهرام یوسفی؛ حسین عیدی؛ شیرین زردشتیان
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر برنامه‌ریزی راهبردی بر اثربخشی سازمانی با نقش میانجی انعطاف‌پذیری سازمانی با ارایه یک مدل در وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون‌های ورزشی انجام گرفت. روش شناسی: روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران ارشد، میانی و عملیاتی شاغل در وزارت ورزش ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر برنامه‌ریزی راهبردی بر اثربخشی سازمانی با نقش میانجی انعطاف‌پذیری سازمانی با ارایه یک مدل در وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون‌های ورزشی انجام گرفت. روش شناسی: روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران ارشد، میانی و عملیاتی شاغل در وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون‌های ورزشی در سال 1395 تشکیل دادند. با توجه به تعداد کم جامعه آماری، تعداد نمونه برابر با تعداد جامعه در نظر گرفته شد. تعداد 60 پرسشنامه توزیع گردید و در مجموع 46 پرسشنامه مورد سنجش قرار گرفت. از پرسشنامه اصلاح شده برنامه‌ریزی راهبردی و انعطاف پذیری سازمانی یزدان‌پناه و سلطانی (1393) و پرسشنامه 20 سوالی اثربخشی سازمانی هسو (2002) استفاده شدکه پایایی آنها با روش آلفای کرونباخ تایید شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از نرم‌افزارهای spss نسخه 20 و pls نسخه 3 انجام شد. یافته‌ها: نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد برنامه‌ریزی راهبردی بر انعطاف‌پذیری سازمانی و انعطاف‌پذیری سازمانی نیز بر اثربخشی سازمانی اثر مثبت و معنادار داشت و نقش واسطه‌ای انعطاف‌پذیری در ارتباط میان برنامه‌ریزی راهبردی و اثربخشی تایید شد. همچنین از بین متغیرهای انعطاف‌پذیری سازمانی، انعطاف‌پذیری تکنولوژی و پژوهشی اثر معناداری بر اثربخشی سازمانی نداشتند. اما به ترتیب متغیرهای انعطاف‌پذیری آموزشی، انعطاف‌پذیری ساختاری و انعطاف‌پذیری مالی بیشترین تاثیر را بر اثربخشی سازمانی داشتند. نتیجه‌گیری: توصیه می شود به منظور تقویت عوامل انعطاف‌پذیری آموزشی، انعطاف‌پذیری ساختاری و انعطاف‌پذیری مالی در سازمانهای ورزشی بکار بست تا اثربخشی برنامه‌های راهبردی تقویت گردد.
رسول نظری؛ نوش‌آفرین علی پناهیان
چکیده
هدف: هدف این پژوهش ارائه مدل اثربخشی سرمایه انسانی با توجه به تفویض اختیار و توانمندسازی کارکنان سازمانهای ورزشی بود. پژوهش از نوع توصیفی و به روش همبستگی انجام شد. روش شناسی: جامعه آماری این پژوهش به کلیه سرمایه های انسانی سازمانهای ورزشی استان اصفهان با حجم جامعه آماری ۴۵۰ نفر بود. بر اساس فرمول کوهن(2000) حجم نمونه207 نفر در نظر گرفته ...
بیشتر
هدف: هدف این پژوهش ارائه مدل اثربخشی سرمایه انسانی با توجه به تفویض اختیار و توانمندسازی کارکنان سازمانهای ورزشی بود. پژوهش از نوع توصیفی و به روش همبستگی انجام شد. روش شناسی: جامعه آماری این پژوهش به کلیه سرمایه های انسانی سازمانهای ورزشی استان اصفهان با حجم جامعه آماری ۴۵۰ نفر بود. بر اساس فرمول کوهن(2000) حجم نمونه207 نفر در نظر گرفته که به صورت تصادفی طبقه ای از بین جامعه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اصول تفویض اختیار مؤثر جامعه صنعتی(۱۹۹۶)، توانمندسازی کارکنان اسپریتزر(۱۹۹۵) و اثربخشی سازمانی هسو(۲۰۰۲) با پایایی (96/0, 84/0, 86/0=α)استفاده شد، همچنین روایی صوری و محتوایی پرسشنامه مورد تائید متخصصان قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها آمار توصیفی، استنباطی و مدل معادلات ساختاری در نظر گرفته شد.یافته ها: تحلیل مسیر ارائه الگو رابطه بین تفویض اختیار با توانمندسازی و ارتقای اثربخشی سرمایه انسانی سازمانهای ورزشی حاکی از مناسب بودن مدل است. ضمن بر اساس مدل رگرسیونی ارتباط بین تفویض اختیار و مؤلفه های مؤثر بودن، حق انتخاب و تصمیم گیری؛ همچنین ارتباط بین توانمندسازی و مؤلفه تصمیم گیری معنادار می باشد. نتیجه گیری: به طور کلی می توان عنوان نمود مدیران ارشد سازمانهای ورزشی با دادن حق انتخاب های به جا و فراهم سازی شرایط مناسب در فرصت های مختلف تصمیم گیری، احساس مؤثر بودن و اعتماد به نفس را در کارکنان افزایش دهند.
