نوع مقاله : پژوهشی کاربردی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه ارومیه

2 استاد مدیریت ورزشی دانشگاه ارومیه

چکیده

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی اهمالکاری سازمانی با مؤلفه های سکوت و بیتفاوتی سازمانی معلمان تربیت بدنی بود.
روش شناسی: این پژوهش از نوع توصیفی _ همبستگی، جامعه آماری پژوهش؛ معلمان تربیت بدنی شهرستانهای شاهین دژ و بوکان در سال 1396 با حجم 142 نفر بود. روش نمونه گیری از نوع تصادفی ساده، حجم نمونه با توجّه به مدل کرجسی _ مورگان، 103 نفر در نظر گرفته شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی اهمالکاری سازمانی (SOP) (با پایایی 0/84 = α)، سکوت سازمانی (OSQ) (با پایایی 0/79 = α) و پرسشنامه ی بیتفاوتی سازمانی (OIQ) (با پایایی 0/87 = α) استفاده شد و داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از روش رگرسیون تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که با اطمینان 95 درصد متغیرهای سکوت و بیتفاوتی سازمانی به گونه‌ی معنی‌داری توان تبیین 30/6=R2 درصد متغیر اهمالکاری سازمانی را دارا هستند (0/553= R، 21/351= (97، 2)F و 0/05 > P). در این زمینه سهم متغیر بیتفاوتی سازمانی (0/568 =بتا ) در سطح اطمینان 95 درصد معنی‌دار بود (0.05 > P)، اما سهم متغیر سکوت-سازمانی (0/568 =بتا ) معنی دار نبود (0/05 < P).
نتیجه گیری: در راستای پاسخگویی هرچه بیشتر سازمانها، به نیازها و چالشهای گوناگون و توسعه ی سازمانهای خود، پیشنهاد میشود تلاش در جهت توسعه توانمندیهای کارکنان و چارةجویی رفع سکوت و بیتفاوتی سازمانی آنان، بعنوان یک الویت جدی در دستور کار سیاستگذاران و برنامه ریزان و مدیران عالی سازمانها قرار گیرد، تا از میزان اهمالکاری کارکنان کاسته شود.

کلیدواژه‌ها

امین بیدختی، علی­اکبر؛ کیهاری، حقیقت؛ محمدی، امین و حسینی، سید احمد. (1395). بررسی نقش میانجی­گری سکوت و بی­تفاوتی کارکنان در اثر فرهنگ سازمانی بر عملکرد شغلی. توسعه منابع انسانی و پشتیبانی. 11(40)، 109- 129.
بابایی نادینلوئی، کریم؛ اصغری، اصغر و پزشکی؛ هانا. (1395). اثربخشی مهارت‌های آموزشی مدیریت زمان بر اهمال‌کاری و مدیریت زمان تحصیلی. شخصیت و تفاوت­های فردی، 5(11)، 70-57.
ترک­زاده، جعفر؛ سلیمی، قاسم و سنگی، فروغ. (1395). کاهش بی­تفاوتی سازمانی در پرتو توسعه ساختار سازمانی تواناساز. پژوهش‌های مدیریت در ایران؛ 19، 53 - 82.
دانایی­فرد، حسن و اسلامی، آذر. (1390). کاربرد استراتژی پژوهشی نظریه داده‌بنیاد در عمل؛ ساخت نظریه بی­تفاوتی سازمانی. چاپ اول، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق.
دانایی­فرد، حسن؛ فانی، علی­اصغر و براتی، الهام. (1391). تبیین نقش فرهنگ سازمانی در سکوت سازمانی در بخش دولتی. چشم‌انداز مدیریت دولتی، 2(8)، 82-61.
زبردست، محمدعلی و نادریان جهرمی، مسعود. (1394). پیش­بینی سکوت سازمانی از طریق تیپ شخصیتی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان کرمان. نشریه مدیریت منابع انسانی در ورزش، 3(1)، 54-45.
زین­آبادی، حسن و ذاکری­فر، فاطمه. (1396). بررسی تأثیر بدبینی بر اهمال‌کاری. فصل‌نامه مطالعات مدیریت و کارآفرینی، 3(2/1)، 152-135.
شعبانی­بهار، غلام­رضا و شریفی اسکندری، اعظم. (۱۳۹۵). تعیین رابطه بین سکوت سازمانی و تحلیل رفتگی شغلی کار ادارات ورزش و جوانان استان همدان. پژوهش­های معاصر در مدیریت ورزشی، ۶، ۵۱-۶۱.
عبداللهی، بیژن؛ انارکی اردکانی، داود و تقوی، اکبر. (1394). عوامل مؤثر بر بی­تفاوتی سازمانی کارکنان (مطالعه موردی دو سازمان دولتی و غیردولتی). ریاضیات کاربردی در مهندسی، مدیریت و فناوری،2 (4)، 52-61.
کریمی، زهرا و اندام، رضا. (1394). بررسی تعلل در کار و ارتباط آن با خودکارآمدی و ابعاد کمال­گرایی. نشریه مدیریت منابع انسانی در ورزش، 3(1)، 79-65.
Ahmad, A., & Omar, Z. (2014). Reducing deviant behavior through workplace spirituality and job satisfaction. Asian Social Science, 10(19), 107-112.
Avery, D. R., & Quiñones, M. A. (2002). Disentangling the effects of voice: the incremental roles of opportunity, behavior, and instrumentality in predicting procedural fairness. Journal of Applied Psychology, 87(1), 81-86.
Bormann, K. C., & Rowold, J. (2016). Ethical leadership’s potential and boundaries in organizational change: A moderated mediation model of employee silence. German Journal of Human Resource Management, 30(3-4), 225–245.
Cinar, O., Karcioglu, F., & Aliogullari, Z. D. (2013). The relationship between Organizational Silence and Organizational Citizenship behavior: a Survey study in the province of ErzurumTurkey. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 99, 314 – 321.
Corkin, D. M., Yu, S. L., Wolters, C. A., & Wiesner, M. (2014). The role of the college classroom climate on academic procrastination. Journal of Learning and Individual Differences 32, 294–303.
Davison, H, K., & Bing, M N. (2008). The Multidimensionality of the Equity Sensitivity Construct Integrating Separate Benevolence and Entitlement Dimensions for Enhanced Construct Measurement. Journal of Managerial, 20(1),131-150.
Jain, A. K. (2015). An interpersonal perspective to study silence in Indian organizations. Personnel Review, 44(6), 1010-1036.
Kamdron, T. (2005). Work motivation and job satisfaction of Estonian higher officials. International Journal of Public Administration, 28(13-14), 1211-1240.
Knoll, M., & Van Dick, R. (2013). Do I hear the whistle…? A first attempt to measure four forms of employee silence and their correlates. Journal of Business Ethics, 113(2), 349-362.
Kramer, R. (2006). Overcome organizational Indifference. Nonprofit world, 24(2), 14-23.
Kumcagiz, H., Ersanli, E., & Alakus, K. (2014). Hopelessness, procrastination and burnout in predicting job satisfaction: A reality among public school teachers. International Journal of Academic Research, 6(1), 333-339.
Morrison, E. W., See, K. E., & Pan, C. (2014). An approach-inhibition model of employee silence: the effects of personal power and target openness. Personnel Psychology, 68(3), 547-580.
Morrison, E., & Milliken, F. (2001). Organizational silence: A barrier to change and development in a Pluralistic world. The Academy of Management Review, 25(4), 706-725.
Öksüz, Y., & Güven, E. (2014). The relationship between psychological resilience and procrastination levels of teacher candidates. Social and Behavioral Sciences, 11(6), 3189–3193.
Pacheco, D. C., Moniz, A. I. A., & Caldeira, S. N. (2015). Silence in organizations and psychological safety: a literature review. European Scientific Journal, (Special Edition), 293-308.
Pinder, C. C., & Harlos, K. (2016). Employee silence in the context of unethical behavior at work: Acommentary. German Journal of Human Resource Management, 30(3-4), 345–355.
Steel, P. (2007). The nature of procrastination: A meta-analytic and theoretical review of quintessential self-regulatory failure. Psychological bulletin, 133(1), 65-94.
Stevenson, A. (2013). Oxford dictionary of English. (3rd Ed.). Available at: http://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref/9780199571123.001.0001/m_en_gb0988120?rskey=MP0X8Q&result=3 Erşim tarihi: 05.02.2014.
Sutton, J. (2009). Avoid procrastination, Urges an action now, not later. Cross-level examination. The Leadership Quarterly, 26(2), 172-189.
Tracy, Brayan, (2017). 21 Great ways to stop procrastinating and get more done in less time, Benett Koohler publisher.
Yazıcı, H., & Bulut, R. (2015). Investigation into the academic procrastination of teacher candidates’ social studies with regard to their personality traits. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 174, 2270-2277.