نوع مقاله : پژوهشی کاربردی

نویسندگان

1 گروه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

2 استادیار مدیریت ورزشی، گروه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

3 استاد مدیریت ورزشی، گروه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

4 استادیار جامعه شناسی، گروه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ادراک از عدالت جنسیتی بر ادراک از عملکرد اجتماعی با نقش میانجی بهزیستی سازمانی بود.

روش‌شناسی: این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- همبستگی بود و به شکل پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش، تعداد 890 نفر کارکنان ستادی وزارت ورزش و جوانان بود که 278 پرسشنامه جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل شد. ابزار اندازه‌گیری این تحقیق شامل پرسشنامه محقق‌ساخته عدالت جنسیتی، بهزیستی سازمانی واترمن (2008) و عملکرد اجتماعی سازمان هادیان‌نسب (1394) بود. برای روایی پرسشنامه‌ها از نظرات 10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و برای محاسبه پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار اسمارت پی. ال. اس در دو بخش مدل اندازه‌گیری و بخش ساختاری استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که ادراک از عدالت جنسیتی اثر مثبت و معنا‌داری بر عملکرد اجتماعی وزارت ورزش و جوانان دارد. از طرفی بهزیستی سازمانی بر عملکرد اجتماعی وزارت ورزش و جوانان اثر مثبت و معناداری دارد. همچنین اثر ادراک از عدالت جنسیتی بر عملکرد اجتماعی وزارت ورزش و جوانان با نقش میانجی بهزیستی سازمانی، مثبت و معنا‌دار بود.

نتیجه‌گیری: بسط عدالت جنسیتی توسط مدیران وزارت ورزش و جوانان، همراه با بهبود عملکرد اجتماعی خواهد بود و اگر زمینه توسعه بهزیستی سازمانی فراهم شود، به طور کلی شاهد بهبود عملکرد وزارت ورزش و جوانان خواهیم بود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

 1. Perez-Cornejo C, de Quevedo-Puente E, Delgado-Garcia, J.B. The role of national culture as a lens for stakeholder evaluation of corporate social performance and its effect on corporate reputation. BRQ Business Research Quarterly. 2021;23409444211007487.
 
2. Weiss O, Norden G. Sport and the Economy. In Introduction to the Sociology of Sport. Brill. 2021;243-262.
 
3. Miller DP. The Relationship between Corporate Social Performance and Financial Performance [PhD]. Walden Univesity; 2016.
 
4. Fischer TM, Sawczyn AA. The relationship between corporate social performance and corporate financial performance and the role of innovation: Evidence from German listed firms. J Manag Control. 2013;24(1):27–52.
 
5. Gond JP, Crane A. Corporate social performance disoriented: Saving the lost paradigm? Bus Soc. 2010;49(4):677–703.
 
6. Mahoney L, Roberts RW. Corporate social performance, financial performance and institutional ownership in Canadian firms. Account Forum. 2007;31(3):233–53.
 
7. Pierick ET, Beekman V, Van der Weele CN, Meeusen MJ, De Graaff RPM. A framework for analysing corporate social performance; Beyond the Wood model. 2004;
 
8. Igalens J, Gond JP. Measuring corporate social performance in France: A critical and empirical analysis of ARESE data. J Bus Ethics. 2005;56(2):131–48.
 
9. Wood DJ. Social issues in management: Theory and research in corporate social performance. J Manag. 1991;(2):383–406.
 
10. Neubaum DO, Zahra SA. Institutional ownership and corporate social performance: The moderating effects of investment horizon, activism, and coordination. J Manag. 2006;32(1):108–31.
 
11. Tsai YH, Lin CP, Ma HC, Wang RT. Modeling corporate social performance and job pursuit intention: Forecasting the job change of professionals in technology industry. Technol Forecast Soc Change. 2015;99:14–21.
 
12. Manner MH. The impact of CEO characteristics on corporate social performance. J Bus Ethics. 2010;93(1):53–72.
 
13. Azarbaijani M. Gender justice and women’s employment. 2009;46(12):81–116. [Persian].
 
14. Abbas Zadeh S. A comparative study of five country development programs regarding the achievement of gender justice with an emphasis on the status of women’s higher education in Iran and comparing it with the global situation. Res J Women. 2015;11(6):130–97. [Persian].
 
15. Zafaranchi LS. Women and family in four development programs. 2006;33(9):98–129. [Persian].
 
16. Safari Shali R. Analysis of the discourse of gender justice in the economic, social and cultural development bills and programs of the Islamic Republic of Iran. Sociol Stud Former Soc Sci J. 2015;2(22):211–37. [Persian]. 
 17. Bastani S, Khosravi Dehaghi K. Obstacles and challenges of policy based on gender justice. Irans Soc Issues. 2019;2(10):29–57. [Persian].
 
18. Luthans F, Jensen SM. Hope: A new positive strength for human resource development. Hum Resour Dev Rev. 2002;1(3):304–22.
 
19. Danna K, Griffin RW. Health and well-being in the workplace: A review and synthesis of the literature. J Manag. 1999;25(3):357–84.
 
20. Araban S, Arshadi N, Nissi A, Beshlideh K. Designing and testing a model of some individual, occupational and organizational variables as antecedents of organizational well-being in the employees of the National Company of Southern Oil-bearing Regions. J Psychol Achiev. 2015;2(22):136–117. [Persian].
 
21. Rezaeian A, Araban S. Examining the relationship between psychological capital and organizational wellbeing of Farhangian University students in Lorestan province. The 7th National Conference of Modern Studies and Researches in the Field of Humanities, Management and Entrepreneurship in Iran; 2020; Tehran. [Persian].
 
22. Habibi A, Adanvar M. Structural equation modeling and factor analysis. ACECR Publication. 2017. [Persian].
 
23. Waterman AS. Reconsidering happiness: A eudaimonist’s perspective. J Posit Psychol. 2008;3(4):234–52.
 
24. Hadian Nasab A. Examining the effect of authentic leadership on the social performance of the organization with regard to the mediating role of organizational culture (case study: General Directorate of Ports and Maritime Affairs of Gilan Province). Gilan University; 2015. [Persian].
 
25. Farah Bakhsh S, Mohammadi T. The relationship between transformational leadership style and organizational excellence in the second secondary schools of Khorramabad, emphasizing the role of organizational well-being. Organ Cult Manag Sci J. 2017;2(15):271–88. [Persian].
 
26. Nouri Samrin S, Arshadi N, Hashemi SE, Noami AZ. The effect of perceived procedural injustice on organizational well-being. Manag Stud Improv Transform. 2020;98(29):113–38. [Persian].
 
27. Demo G, Paschoal T. Well-being at work scale: Exploratory and confirmatory validation in the USA. Paid Ribeirão Preto. 2016;26:35–43.
 
28. Elovainio M, Kivimäki M, Helkama K. Organizational justice evaluations, job control, and occupational strain. J Appl Psychol. 2001;86(3):418.
 
29. Morrison EW, Milliken FJ. Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic world. Acad Manage Rev. 2000;25(4):706–25.
 
30. Khatami F. Measuring the relationship between gender justice and job quality of women working in Mashhad Water and Sewerage Company. Al-Zahra University; 2017. [Persian].
 
31. Hamidi Y, Shatarabadi S, Soltanian A. Investigating the relationship between organizational justice, organizational performance and productivity in the health department of Kermanshah province. Ergon Mag. 2019;4(7):52–61. [Persian].
 
32. Shanbadi F, Arshadi N. The effect of gender discrimination events on women’s job performance: The moderating role of psychological toughness and resilience. Soc Psychol Res. 2016;23(6):21–33. [Persian].
 
33. Nikpour M. Investigating the effect of organizational justice variable and psychological empowerment on organizational performance according to the mediating variable of organizational citizenship behavior. Islamic Azad University, Central Tehran branch; 2016. [Persian].
 
34. Mohammadi Jou P. The effect of perceived organizational justice on improving the organization’s performance through internal marketing strategy (a case study of all Saha company branches in Alborz province). Payam-Noor University of Alborz Province; 2013. [Persian].
 
35. Taris TW, Schreurs PJ. Well-being and organizational performance: An organizational-level test of the happy-productive worker hypothesis. 2009;23(2):120–36.
 
36. Alipour P, Zahedi Mazandarani MJ, Maleki A, Javadi Yeganeh MR. Representing the discursive conflicts of gender justice in the development programs of the Islamic Republic of Iran. 2017;66(17):107–48. [Persian].