نوع مقاله : پژوهشی کاربردی

نویسندگان

• رحیم رمضانی نژاد ¹
• سعید مهرابی دلجو ²
• سید مهدی محمدی ³
• کاظم هژبری ²

¹ استاد مدیریت ورزشی دانشگاه گیلان

² کارشناس ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه گیلان

³ مربی دانشگاه گیلان

چکیده

هدف: هدف این پژوهش، بررسی رابطۀ وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی و میزان فعالیت بدنی با کیفیت زندگی و کیفیت زندگی کاری افراد شرکت‌کننده در ورزش همگانی بود.
روش‌شناسی: این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش طبق آمار هیئت ورزش‌های همگانی، 1200 نفر شرکت‌کننده سازمان‌یافته در برنامه‌های ورزش همگانی رشت بودند که تعداد 350 نفر به‌طور تصادفی به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و درنهایت نتایج مربوط به 280 پرسش‌نامه (80 درصد) مورد تحلیل آماری قرار گرفت. ابزار پژوهش پرسش‌نامه‌های وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی، میزان فعالیت بدنی، کیفیت زندگی و کیفیت زندگی کاری والتون (1973) بودند. تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، تی مستقل، کروسکال والیس و آزمون اندازه‌گیری مکرر در سطح معناداری 05/0α ≤  انجام شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد، رابطۀ بین وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی با کیفیت زندگی (15/0r=) و کیفیت زندگی کاری (14/0r=) و رابطۀ میزان فعالیت بدنی با کیفیت زندگی (17/0r=) و کیفیت زندگی کاری (11/0r=) مثبت، پایین و معنادار بود. البته بین کیفیت زندگی و کیفیت زندگی کاری رابطۀ مثبت، بالا و معناداری مشاهده شد (59/0r=). هم‌چنین بین وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی با میزان فعالیت رابطه معناداری وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: فعالیت بدنی بدون توجه به وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی افراد، می‌تواند کیفیت زندگی و کیفیت زندگی‌ کاری‌ را ارتقاء دهد. البته سایر عوامل اجتماعی ـ اقتصادی نیز می‌تواند کیفیت زندگی و کیفیت زندگی کاری را پیش‌بینی کند.

کلیدواژه‌ها

• فعالیت
• کیفیت زندگی
• کیفیت زندگی کاری
• وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی