نوع مقاله : پژوهشی کاربردی
نویسندگان
1 کارشناسی‌ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه صنعتی شاهرود
2 دانشیار مدیریت ورزشی دانشگاه صنعتی شاهرود
چکیده
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تعلل در کار و ارتباط آن با خودکارآمدی و ابعاد کمالگرایی در بین کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان همدان بود.
روش‌شناسی: نمونه‌ای تصادفی از کارکنان به حجم 110 نفر انتخاب و اطلاعات جمع آوری شده توسط پرسش‌نامه‌های تعلل‌ورزی تاکمن (1991)، کمالگرایی فلت (2005) و خودکارآمدی شوارتز (1999) با استفاده از آزمون تی تک نمونه‌ای، تی مستقل، تحلیل واریانس، توکی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج گویای شیوع 7/19% تعلل در میان کارکنان بود. در حالی‌که رابطه معناداری بین کارکنان با تحصیلات مختلف و بین مردان و زنان به دست نیامد. نتایج نشان داد میزان شیوع تعلل در بین کارکنان متأهل/ مجرد، مدیر/کارمند و افراد با سن و سابقه خدمت مختلف، تفاوت معناداری داشت. همچنین، نتایج نشان داد تعلل با خودکارآمدی و کمالگرایی مثبت رابطه منفی و با کمالگرایی منفی رابطه مثبت داشت. نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد، خودکارآمدی 10 درصد تعلل را پیش‌بینی می‌کند.
نتیجه‌گیری: با تعدیل کمالگرایی منفی و افزایش خودکارآمدی و کمالگرایی مثبت، می‌توان میزان تعلل را در بین کارکنان سازمان‌ها کاهش داد و به بازده بیشتری دست یافت.
کلیدواژه‌ها
)