نوع مقاله : پژوهشی کاربردی
نویسندگان
1 دانشجوی دکترای مدیریت ورزشی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
2 استادیار گروه تربیت بدنی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
3 دانشیار گروه تربیت بدنی، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران
4 استادیار گروه تربیت بدنی، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران
چکیده
هدف: هدف از تحقیق حاضر، طراحی الگوی تعویق بازنشستگی کارکنان در سازمان‌های ورزشی بود.
روش‌شناسی: روش تحقیق حاضر، با رویکرد کیفی به روش داده بنیاد (مدل سیستماتیک اشتراوس و کوربین) است که ازنظر هدف بنیادی و ازنظر جمع‌آوری داده‌ها به‌صورت میدانی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق حاضر، شامل کلیه صاحب‌نظران و متخصصان در حوزه مدیریت سازمان، اساتید مدیریت ورزشی و مدیران سازمان‌های ورزشی، وزارت ورزش و ادارات ورزش و جوانان باسابقه شغلی بالای 25 سال و دارای مقاله، کتاب، پژوهش، تدریس در زمینه پژوهش حاضر و همچنین مدیران سازمان‌های مرتبط با صندوق بازنشستگی می‌باشد که به روش نمونه‌گیری هدفمند یا نظری انتخاب‌شده‌اند (17 نفر). تجزیه‌وتحلیل داده‌ها جهت کدگذاری باز، محوری و گزینشی از رویکرد کیفی گراندد تئوری (تئوری زمینه‌ای) استفاده شد و با تحلیل مصاحبه‌ها، کدگذاری باز انجام گرفت.
یافته‌ها: بر اساس کدهای باز شناسایی‌شده، کدهای محوری شکل گرفتند و به کمک کدگذاری انتخابی مدل نظری توسعه پیدا کرد، سپس مدل پارادایمی با نظر خبرگان مورد تأیید قرار گرفت.
نتیجه‌گیری: الگوی تعویق بازنشستگی کارکنان در سازمان‌های ورزشی، متأثر از شرایط علی (ویژگی‌های فردی، ویژگی‌های شخصیتی، ویژگی‌های شغلی و خانوادگی) و با در نظر گرفتن راهبردهای استخراجی (انگیزشی و شغلی) که متأثر از شرایط زمینه‌ای (مدیریتی، فرهنگ‌سازمانی و قوانین سازمانی) و شرایط مداخله‌گر (اقتصادی، سلامتی، بیکاری، چالش‌های شغلی) می-باشد، می‌تواند منجر به پیامدهای روانی و حرفه‌ای گردد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)