نوع مقاله : پژوهشی کاربردی
نویسندگان
1 کارشناسارشد مدیریتورزشی دانشگاه ارومیه
2 دانشیار مدیریتورزشی دانشگاه ارومیه
3 کارشناسارشد جامعهشناسی ورزشی واحد علوم تحقیقات تهران
چکیده
هدف:هدف از این تحقیق، بررسی ابعاد مسیرهای پیشرفت شغلی کارکنان ادارات کل ورزش وجوانان شمالغرب ایران میباشد.
روششناسی: روش پژوهش، توصیفی ـ تحلیلی بود که به شیوه میدانی انجامشد. جامعه آماری شامل 320 نفر از کارکنان مرد و زن ادارات کل ورزش و جوانان شمال غرب کشور بودند که بر اساس روش نمونهگیری غیر تصادفی هدفمند 263 نفر انتخابشدند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه مسیرهای پیشرفت شغلی شاین (1990)، بود. جهت تحلیل دادهها از آزمونهای آمار توصیفی و استنباطی (کلموگروف ـ اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، t تک نمونهای و تحلیل واریانس یک طرفه) استفادهشد.
یافتهها: 1- نتایج ضریب همبستگی پیرسون بر وجود رابطه مثبت و معناداری بین مسیرهای ترقی شغلی کارکنان در سطح (05/0α<) دلالت دارد. 2- نتایج آزمون آماری تی تک نمونهای نشانداد بین مؤلفههای تحقیق، تنها در میان چهار مؤلفه مسیرهای شغلی، امنیت - ثبات (001/0p= ،26/5t=) فنی/کارکردی (005/0p= ،19/4t=) خلاقیت (001/0p= ،8/5t=) و تنوع- چالش محض (03/0p= ،19/4t=) تفاوت معنیداری وجود دارد. 3- نتایج آزمون تی مستقل نشانداد که تفاوت معنیداری بین میانگین مسیرهای ترقی شغلی کارکنان از لحاظ وضعیت تأهل (05/0p= ،19/4r=) و جنسیت (05/0p= ،61/0r=) در سطح ( 05/0α<) وجود ندارد؛ همچنین نتایج تحلیل واریانس نشان داد، تفاوت معنیداری بین میانگین مسیرهای پیشرفت شغلی کارکنان بر حسب سن (15/0p= ،75/1F=)، تحصیلات (98/0p= ،09/0F=) و سنوات خدمت (2/0p= ،5/1F=) وجود ندارد. تنها در مؤلفه محل خدمت (001/0p= ،82/1F=) تفاوت معناداری وجود داشت.
نتیجهگیری: بهطور کلی میتوان گفت بهتر است، مدیران ادارات کل ورزش و جوانان شمال غرب میان مؤلفههای مسیر پیشرفت شغلی کارکنان، برای مؤلفههای فنی/ کارکردی، خلاقیت، تنوع و امنیت، اهمیت بیشتری قائل شوند.
کلیدواژهها