مدیریت استعداد و رهبری در منابع انسانی در ورزش
ژاله معماری؛ سمیرا حسن زاده؛ مهسا سعادتی؛ مهری پوینده کیا
چکیده
هدف: این پژوهش باهدف طراحی الگوی بهینه‌سازی مدیریت استعدادیابی در ورزش با رویکرد زنجیره تأمین انجام شد.
روش‌شناسی: روش انجام این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت کیفی بر پایه نظریه داده بنیاد با رویکرد گلیزر بود. جامعه آماری پژوهش خبرگان با سوابق مرتبط بودند که طی یک نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با ۱۵ نفر آنان مصاحبه شد.
یافته‌ها: ...
بیشتر
هدف: این پژوهش باهدف طراحی الگوی بهینه‌سازی مدیریت استعدادیابی در ورزش با رویکرد زنجیره تأمین انجام شد.
روش‌شناسی: روش انجام این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت کیفی بر پایه نظریه داده بنیاد با رویکرد گلیزر بود. جامعه آماری پژوهش خبرگان با سوابق مرتبط بودند که طی یک نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با ۱۵ نفر آنان مصاحبه شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد از شش منظر می‌توان به مدل بهینه استعدادیابی ورزش با رویکرد زنجیره تأمین دست یافت. 1. تعامل سیستم استعداد با محیط ورزش؛ 2. ظرفیت زنجیره تأمین سیستم استعداد ورزش؛ 3. بهینه‌سازی مدیریت استعداد ورزش؛ 4. کارآمدی فرایندهای استعدادپروری ورزش؛ 5. خودکارآمدی استعدادها در مسیر ورزشی و 6. تأمین منافع مشارکت‌کنندگان.
نتیجه‌گیری: در «تعامل سیستم استعداد با محیط ورزش» لازم است از پیشرفت‌های فناوری در استعدادیابی ورزشی بهره‌گیری شود. در این راه با استفاده از ظرفیت تعاملی با کشورهای پیشرفته می‌توان به موفقیت‌های چشمگیری رسید. در «ظرفیت زنجیره تأمین سیستم استعداد ورزش» لازم است، نرم‌افزارها و ابزارهای تسهیلگر استعدادیابی ورزشی از زنجیره تأمین و با شرکت‌های بزرگ ورزشی در حوزه فناوری و تجهیزات در این فرآیند ارتباط برقرار شود. در «بهینه‌سازی مدیریت استعداد ورزش» لازم است، همکاری بین سازمانی در سیستم استعدادیابی ورزشی از طریق انعقاد تفاهم‌نامه‌های استعدادیابی بین سازمان‌های مختلف و هماهنگی و تقسیم‌کار میان سازمان‌های ورزش پرورشی و قهرمانی کشور ایجاد گردد. در «کارآمدی فرایندهای استعدادپروری ورزش» لازم است، آزمون‌های استعدادیابی هنجاریابی و برنامه‌های راهبردی و عملیاتی مناسب و امکانات لازم جهت نگهداری و حفظ استعدادها فراهم شود. از منظر تأمین منافع مشارکت‌کنندگان لازم است کیفیت آموزش و تمرینات پرورشی بهبود یابد.
مهری پوینده کیا؛ ژاله معماری؛ عباس رضایی پندری
چکیده
هدف: هدف از انجام این تحقیق مطالعۀ مدیریت استعدادیابی کشورهای پیشرو در جهان بود. از میان این کشورها برنامه کشور آلمان به لحاظ موفقیت و روزآمدی انتخاب شد. روش‌شناسی: روش انجام این تحقیق، از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت، کیفی و با رویکرد فراترکیب بود. به همین منظور، از روش 7 مرحله‌ای ساندلوسکی و باروسو (2007) استفاده شد. فرآیند تحلیل ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این تحقیق مطالعۀ مدیریت استعدادیابی کشورهای پیشرو در جهان بود. از میان این کشورها برنامه کشور آلمان به لحاظ موفقیت و روزآمدی انتخاب شد. روش‌شناسی: روش انجام این تحقیق، از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت، کیفی و با رویکرد فراترکیب بود. به همین منظور، از روش 7 مرحله‌ای ساندلوسکی و باروسو (2007) استفاده شد. فرآیند تحلیل داده‌ها شامل: 3 مرحلۀ کدگذاری باز، مفاهیم و مقولات و سپس، تحلیل مراحل استعدادیابی در فوتبال آلمان بود. یافته‌ها: فرآیند استعدادیابی در فوتبال آلمان شامل 4 مرحله است: رشد و پرورش پایه؛ رشد و پرورش استعداد؛ رشد و پروش نخبه؛ فوتبال حرفهای یا قهرمانی. به‌منظور اثربخشی این برنامه، همکاری نزدیکی میان فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ، دولت، دانشگاه‌های علوم ورزشی، هماهنگ‌کننده‌ها، باشگاه‌های حرفهای، باشگاه‌های آماتور منطقه، انجمن‌های ایالتی و منطقه‌ای، مدارس آموزش و پرورش، تیم‌های ملی، مربیان آلمان، کمیتۀ آکادمی‌ها، آکادمی‌های جوانان، آکادمی فوتبال محلی و بین‌المللی، پایگاه‌های استعدادیابی، مراکز پیشرفت بازیکن، مدارس فوتبال نخبه، کمپ‌های فوتبال، اتحادیه بازیکنان حرفهای فوتبال، ایجاد شده است.نتیجه‌گیری: برای بهره‌مندی از الگوی کشورهای پیشرو در ایران لازم است برنامه‌ای راهبردی تدوین و دنبال شود. همچنین، فدراسیون فوتبال با باشگاه‌ها، هیئت‌های فوتبال، شهرداری، مدارس آموزش و پرورش، دولت به‌عنوان نهاد حاکمیتی، وزارت ورزش و جوانان و مربیان همکاری نزدیکی داشته باشد.
