پیامدهای نگرشی منابع انسانی در ورزش مانند، رضایت شغلی، تعهد شغلی و سازمانی و ...
احمد مرادی؛ هادی باقری؛ ناهید داروغه عارفی
چکیده
هدف: سرپرستی توهین‌آمیز به‌عنوان یکی از شکل‌های بارز رهبری مخرب، مشکل اجتماعی پیچیده‌ای است که همواره در محیط‌های کاری وجود داشته و می‌تواند هزینه‌های زیادی را به سازمان و کارکنان تحمیل کند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثر سرپرستی توهین‌آمیز بر رفتار شهروندی سازمانی با نقش میانجی اشتیاق کارکنان ادارات ورزش و جوانان اجرا شد.
روش‌شناسی: ...
بیشتر
هدف: سرپرستی توهین‌آمیز به‌عنوان یکی از شکل‌های بارز رهبری مخرب، مشکل اجتماعی پیچیده‌ای است که همواره در محیط‌های کاری وجود داشته و می‌تواند هزینه‌های زیادی را به سازمان و کارکنان تحمیل کند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثر سرپرستی توهین‌آمیز بر رفتار شهروندی سازمانی با نقش میانجی اشتیاق کارکنان ادارات ورزش و جوانان اجرا شد.
روش‌شناسی: روش پژوهش حاضر با توجه به ماهیت توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان دو استان چهارمحال و بختیاری و کهکیلویه و بویر احمد بودند که با استفاده از روش تمام شمار تعداد 106 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل سه پرسشنامه استاندارد سرپرستی توهین‌آمیز تپر (2000)، اشتیاق کارکنان شاک و همکاران (2017) و رفتار شهروندی اورگان و کانوسکی (1996) بود. برای بررسی فرضیه‌های پژوهش از معادلات ساختاری و نرم‌افزارهای SPSS و Smart-PLS بهره برده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که سرپرستی توهین‌آمیز بر رفتار شهروندی و اشتیاق کاری تأثیر منفی و معناداری دارد. همچنین اشتیاق کاری بر رفتار شهروندی تأثیر مستقیم و معناداری دارد. بهعلاوه، نقش میانجی اشتیاق کاری در تأثیر سرپرستی توهین‌آمیز بر رفتار شهروندی تأیید شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش، رفتارهای تخریبی و توهین‌آمیزی که مدیران معمولاً با هدف فشار آوردن به کارکنان انجام می‌دهند تا آنها را وادار به تلاش بیشتر کنند، نه تنها انگیزه انجام وظایف اصلی را از افراد سلب میکند، بلکه با کاهش اشتیاق شغلی، رفتارهای داوطلبانه یا فرانقشی را نیز از بین می‌برد. بنابراین، مدیران/سرپرستان باید از بروز چنین رفتارهای توهین‌آمیزی خودداری کنند.
آموزش، یادگیری و توسعه منابع انسانی در ورزش
هادی تقی زده؛ ناصر بای؛ اکرم اصفهانی نیا؛ سعید قربانی
چکیده
هدف: هدف اصلی این پژوهش، تعیین رابطه رهبری معنوی با رفتار پویای شغلی کارشناسان تربیت‌بدنی ادارات آموزش و پرورش با نقش میانجی ایمنی روانشناختی بود. روش‌شناسی: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که به صورت میدانی انجام شد و جامعه آماری آن شامل کلیه کارشناسان تربیت‌بدنی ادارات آموزش و پرورش کشور (1141 نفر) بود که 288 کارشناس به‌عنوان ...
بیشتر
هدف: هدف اصلی این پژوهش، تعیین رابطه رهبری معنوی با رفتار پویای شغلی کارشناسان تربیت‌بدنی ادارات آموزش و پرورش با نقش میانجی ایمنی روانشناختی بود. روش‌شناسی: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که به صورت میدانی انجام شد و جامعه آماری آن شامل کلیه کارشناسان تربیت‌بدنی ادارات آموزش و پرورش کشور (1141 نفر) بود که 288 کارشناس به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. سه پرسشنامه استاندارد رهبری معنوی فرای و همکاران (2005)، ایمنی روانشناختی ادموندسن و لی (2014) و رفتار پویای شغلی پارکر و همکاران (2008) جهت گردآوری داده‌های پژوهش استفاده شدند. تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش در دو بخش توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان دهنده رابطه مثبت و معنی‌دار بین رهبری معنوی و ایمنی روانشناختی بود (792/0=β، 680/35=t). همچنین بین رهبری معنوی و رفتار پویای شغلی کارشناسان تربیت‌بدنی رابطه مثبت و معنی‌داری مشاهده گردید (315/0=β، 913/4=t). بخش دیگری از نتایج پژوهش نشان داد رابطه مثبت و معنی‌داری بین ایمنی روانشناختی و رفتار پویای شغلی کارشناسان وجود دارد (552/0=β، 393/9=t). در نهایت نتایج نشان داد رابطه رهبری معنوی با رفتار پویای شغلی کارشناسان تربیت‌بدنی با نقش میانجی ایمنی روانشناختی، مثبت و معنی‌داری می‌باشد (581/0=β، 055/9=t). نتیجه‌گیری: با توجه به‌نتایج پژوهش می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد استفاده مدیران از شیوه رهبری معنوی می‌تواند موجب افزایش ادراک ایمنی روانشناختی و رفتار پویای شغلی در کارشناسان تربیت‌بدنی ادارات آموزش و پرورش گردد.
آموزش، یادگیری و توسعه منابع انسانی در ورزش
هادی تقی زده؛ اکرم اصفهانی نیا؛ سعید قربانی
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش جو سازمانی مبتنی بر یادگیری بر رفتار پویای شغلی با نقش میانجی انعطاف‌پذیری در شغل کارشناسان تربیت‌بدنی ادارات آموزش و پرورش بود.روش شناسی: روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارشناسان تربیت‌بدنی ادارات آموزش و پرورش ایران (1141 نفر) بود که بر حسب فرمول کوکران، 288 نفر به‌شیوه ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش جو سازمانی مبتنی بر یادگیری بر رفتار پویای شغلی با نقش میانجی انعطاف‌پذیری در شغل کارشناسان تربیت‌بدنی ادارات آموزش و پرورش بود.روش شناسی: روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارشناسان تربیت‌بدنی ادارات آموزش و پرورش ایران (1141 نفر) بود که بر حسب فرمول کوکران، 288 نفر به‌شیوه انتخاب تصادفی خوشه‌ای به‌عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‌های پژوهش، از پرسش‌‌نامه‌های جو سازمانی مبتنی بر یادگیری پاتز و همکاران (2012)، انعطاف‌پذیری در شغل مالیک و گارگ (2017) و رفتار پویای شغلی پارکر و همکاران (2008) استفاده شد. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از دو روش آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید.یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد جو سازمانی مبتنی بر یادگیری اثری مثبت و معنی‌دار بر انعطاف‌پذیری در شغل کارشناسان تربیت‌بدنی دارد (846/0=β، 105/45=t). همچنین اثر جو سازمانی مبتنی بر یادگیری بر رفتار پویای شغلی کارشناسان تربیت‌بدنی مثبت و معنی‌داری بود (164/0=β، 142/2=t). بخش دیگری از نتایج پژوهش نشان داد اثر انعطاف‌پذیری در شغل بر رفتار پویای شغلی، مثبت و معنی‌دار است (689/0=β، 839/9=t). در نهایت نتایج نشان داد اثر جو سازمانی مبتنی بر یادگیری بر رفتار پویای شغلی با نقش میانجی انعطاف‌پذیری در شغل کارشناسان تربیت‌بدنی، مثبت و معنی‌داری می‌باشد (040/0=β، 425/2=t).نتیجه‌گیری: با توجه به‌نتایج پژوهش می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد جو سازمانی مبتنی بر یادگیری می‌تواند پیامدهای شغلی مثبتی مانند انعطاف‌پذیری و رفتار پویای شغلی را در کارشناسان تربیت‌بدنی به‌همراه داشته باشد.
