پیامدهای نگرشی منابع انسانی در ورزش مانند، رضایت شغلی، تعهد شغلی و سازمانی و ...
خدیجه مشدنژاد؛ حسن بحرالعلوم؛ منصوره مکبریان
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف تأثیر عشق به ورزش بر وفاداری هواداران ورزشی با نقش میانجی تجارب هیجانی انجام شد.
روششناسی: روش پژوهش با توجه به ماهیت از نوع توصیفی ـ همبستگی و به لحاظ زمانی مقطعی بود. جامعۀ آماری شامل هواداران تیمهای ورزشی والیبال، بسکتبال، سوارکاری و فوتبال استان گلستان بودند که با برآورد حداقل 2 و حداکثر10 برابر تعداد سؤالات، ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف تأثیر عشق به ورزش بر وفاداری هواداران ورزشی با نقش میانجی تجارب هیجانی انجام شد.
روششناسی: روش پژوهش با توجه به ماهیت از نوع توصیفی ـ همبستگی و به لحاظ زمانی مقطعی بود. جامعۀ آماری شامل هواداران تیمهای ورزشی والیبال، بسکتبال، سوارکاری و فوتبال استان گلستان بودند که با برآورد حداقل 2 و حداکثر10 برابر تعداد سؤالات، 285 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامههای استاندارد عشق به ورزش بانگ و همکاران (2008)، وفاداری هواداران ابوالحسنی (2015) و تجارب هیجانی پرایاگ و همکاران (2013) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامهها با نظرات 10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و روایی سازه با استفاده از شاخصهای برازش مدل ارزیابی و تأیید گردید. همچنین برای محاسبۀ پایایی از روش آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده گردید. تجزیه و تحلیل دادهها به روش مدلسازی معادلات ساختاری در نرم افزار پیالاس انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که عشق به ورزش بر وفاداری هواداران ورزشی و تجارب هیجانی تأثیر مثبت و معناداری دارد. علاوه بر این، تجارب هیجانی بر وفاداری هواداران ورزشی تأثیر مثبت و معناداری داشت؛ همچنین نتایج نشان داد که تجارب هیجانی در رابطۀ عشق به ورزش با وفاداری هواداران ورزشی نقش میانجی ایفا مینماید.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج حاصل از پژوهش میتوان گفت با افزایش تجارب مثبت هیجانی و افزایش عشق به ورزش در افراد میتوان وفاداری آنها به تیمهای ورزشی را بهبود بخشید.
پیامدهای نگرشی منابع انسانی در ورزش مانند، رضایت شغلی، تعهد شغلی و سازمانی و ...
عباس اسماعیلی؛ حسن بحرالعلوم؛ ناهید داروغه عارفی
چکیده
هدف: وضعیت پاندمی ویروس جدید کرونا و بیماری کووید- 19 ناشی از آن، تمام ابعاد زندگی بشری و در صدر آن سلامت روان را متأثر ساخته است. با توجه به اثرات جبرانناپذیر این بیماری بر ورزشکاران، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر حمایت اجتماعی ادراک شده و راهبرد مقابلهای بر اضطراب کووید-19 ورزشکاران در زمان همهگیری کووید-19 بود.روششناسی: روش پژوهش ...
بیشتر
هدف: وضعیت پاندمی ویروس جدید کرونا و بیماری کووید- 19 ناشی از آن، تمام ابعاد زندگی بشری و در صدر آن سلامت روان را متأثر ساخته است. با توجه به اثرات جبرانناپذیر این بیماری بر ورزشکاران، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر حمایت اجتماعی ادراک شده و راهبرد مقابلهای بر اضطراب کووید-19 ورزشکاران در زمان همهگیری کووید-19 بود.روششناسی: روش پژوهش حاضر با توجه به ماهیت توصیفی- همبستگی و از لحاظ زمان مقطعی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بازیکنان فوتبال لیگ استان سمنان در رده بزرگسالان بودند که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی- خوشهای تعداد 208 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق 3 پرسشنامه استاندارد حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (1988)، راهبردهای مقابلهای فینست و همکاران (2002) و اضطراب کرونا لی (2020) بود. برای بررسی فرضیات تحقیق از معادلات ساختاری با رویکرد واریانسمحور استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها در پژوهش حاضر از نرمافزارهای SPSS23 و Smart-PLS 3.2.8 بهره برده شد.یافتهها: نتایج تحقیق نشان داد حمایت اجتماعی ادراکشده و راهبردهای مقابلهای تأثیر منفی و معناداری بر اضطراب کووید-19 ورزشکاران دارند. همچنین حمایت اجتماعی ادراک شده بر راهبردهای مقابلهای تأثیر مثبت و معناداری دارد و نقش میانجی راهبرد مقابله ای در ارتباط بین حمایت اجتماعی و اضطراب کرونا تایید گردید.نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش میتوان با انجام برنامهریزی و مشاورههای روانشناسی و مددکاری، سطح حمایت اجتماعی و راهبردهای مقابلهای ورزشکاران را تقویت نمود تا اضطراب ناشی از بیماری کووید-19 کاهش یابد.
عباس سبحانی؛ رضا اندام؛ حسن بحرالعلوم؛ رسول فرجی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش مدیریت و برنامهریزی در مدیریت امنیت گردشگری ورزشی ایران بود. پژوهش به لحاظ هدف کاربردی، از نظر شیوة گردآوری دادهها توصیفی- پیمایشی و براساس رویکرد تحقیق از نوع آمیخته بود؛ جهت شناسایی عوامل مؤثر بر مدیریت امنیت گردشگران ورزشی از روش کیفی شامل هفده مصاحبه نیمه ساختار یافته به صورت هدفمند و با استفاده ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش مدیریت و برنامهریزی در مدیریت امنیت گردشگری ورزشی ایران بود. پژوهش به لحاظ هدف کاربردی، از نظر شیوة گردآوری دادهها توصیفی- پیمایشی و براساس رویکرد تحقیق از نوع آمیخته بود؛ جهت شناسایی عوامل مؤثر بر مدیریت امنیت گردشگران ورزشی از روش کیفی شامل هفده مصاحبه نیمه ساختار یافته به صورت هدفمند و با استفاده از نمونهگیری گلوله برفی استفاده شد؛ در این مرحله پرسشنامهای 31 گویه ای طراحی و ساخته شد. در مرحله دوم پژوهش (بخش کمی) تعداد 240 نفر به عنوان نمونه به پرسشنامه پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی جهت تعیین عامل ها و سپس با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول و دوم جهت تعیین اثرات گویه ها و عامل های شناسایی شده بر امنیت گردشگران ورزشی مورد تحلیل قرار گرفتند. براساس نتایج بخش کیفی عامل مدیریت و برنامه ریزی به عنوان یکی از مؤلفه های اصلی مؤثر برمدیریت امنیت گردشگری ورزشی شناسایی شد؛ همچنین مشخص شد عوامل مدیریت منابع انسانی، مدیریت برگزاری رویداد، مدیریت ریسک، مدیریت بحران و همکاری سازمان های برگزار کننده رویداد به ترتیب با بارهای عاملی 89/0، 84/0، 79/0، 81/0 و 82/0 به عنوان مؤلفه های تشکیل دهنده عامل مدیریت و برنامه ریزی بر امنیت گردشگران ورزشی تاثیر گذار است. به طور کلی توجه مدیران و متصدیان برگزاری رویدادهای ورزشی به مسئله مدیریت و برنامه ریزی صحیح رویداد و اندیشیدن تمهیدات لازم در این زمینه می تواند تا حدود زیادی باعث ارتقای امنیت گردشگران ورزشی گردد.
ناهید داروغه عارفی؛ نسرین بیگلری؛ حسن بحرالعلوم
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین مدیریت استعداد با هوش هیجانی و تعهد سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان فارس بود. روش شناسی: جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان فارس (320N=) تشکیل دادند، نمونه برابر جامعه انتخاب شد و با حضور در ادارات ورزش و جوانان 280 پرسشنامه توزیع و 252 پرسشنامه برگشت داده شد. ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین مدیریت استعداد با هوش هیجانی و تعهد سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان فارس بود. روش شناسی: جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان فارس (320N=) تشکیل دادند، نمونه برابر جامعه انتخاب شد و با حضور در ادارات ورزش و جوانان 280 پرسشنامه توزیع و 252 پرسشنامه برگشت داده شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های مدیریت استعداد صیادی و همکاران (1391)، هوش هیجانی برادبری و گریوز (2005) و پرسشنامه تعهد سازمانی اسپیروون کاتش(2002) استفاده گردید. داده ها به کمک روش های آماری همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مدیریت استعداد بر هوش هیجانی تأثیر مستقیم و معناداری داشته است. هم چنین مدیریت استعداد نیز اثری مثبت و مستقیم بر تعهد سازمانی داشته است. در نهایت، ضریب تعیین متغیرهای درونزا نشان داد که 28 درصد از واریانس هوش هیجانی و 46 درصد از واریانس تعهد سازمانی توسط متغیرهای پیشبین تبیین شده است. نتیجه گیری: یافته های پژوهش بیانگر اهمیت نقش مدیریت استعداد در هوش هیجانی و تعهد سازمانی است. بنابراین مدیریت استعداد را می بایست در سیاست های مرتبط با وزارت ورزش و جوانان مورد توجه قرار داد.
معصومه محمدی؛ حسن بحرالعلوم؛ سید رضا حسینی نیا
چکیده
هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین مسئولیت اجتماعی و جو اخلاقی با عملکرد ورزشی ادراکشده بازیکنان والیبال بود. روششناسی: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق را بازیکنان والیبال استان خراسان شمالی در رده سنی بزرگسالان تشکیل دادند که در مسابقات باشگاهی سال 94-93 حضور داشتند (216 نفر) و نمونه گیری بهصورت ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین مسئولیت اجتماعی و جو اخلاقی با عملکرد ورزشی ادراکشده بازیکنان والیبال بود. روششناسی: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق را بازیکنان والیبال استان خراسان شمالی در رده سنی بزرگسالان تشکیل دادند که در مسابقات باشگاهی سال 94-93 حضور داشتند (216 نفر) و نمونه گیری بهصورت کل شمار انجام شد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای مسئولیت اجتماعی (کارول، 1989)، با 19 گویه و پنج بعد، جو اخلاقی (ویکتور و کالن، 1988)، با 26 گویه و 6 بعد و عملکرد ادراکشده (گلن، 2003)، با 6 گویه در یک طیف 5 درجهای لیکرت (1=بسیار کم، 5 = بسیار زیاد) استفاده شد. برای تحلیل دادهها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد مسئولیت اجتماعی بر جو اخلاقی و عملکرد ادراکشده تأثیر مستقیم و معنادار دارد (96/1≤ t)؛ اما تأثیر مستقیم جو اخلاقی و تأثیر غیرمستقیم مسئولیت اجتماعی بر عملکرد ادراکشده معنیدار نبود. نتیجهگیری: مدیران و مربیان میتوانند از طریق اتخاذ سیاستهای مربوط به ارتقاء مسئولیت اجتماعی بازیکنان بر جو اخلاقی و عملکرد ادراکشده آنها تأثیر مثبت بگذارند.